Cukrzyca to grupa przewlekłych chorób metabolicznych, charakteryzujących się wysokim poziomem glukozy we krwi. Istnieją różne typy cukrzycy, natomiast ich cechą wspólną jest zaburzenie wydzielania insuliny. Chociaż istnieje wiele rodzajów cukrzycy, najbardziej powszechne są cukrzyca typu 1 i typu 2. Różnica pomiędzy nimi wynika z odmiennych przyczyn i mechanizmów rozwoju tej choroby.
Cukrzyca typu 1 stanowi około 10% wszystkich typów cukrzycy i ma podłoże autoimmunologiczne. Komórki układu odpornościowego same atakują i degradują komórki trzustki, niszcząc jej zdolność do wytwarzania insuliny. Taka sytuacja prowadzi do niedoboru insuliny i konieczności jej zewnętrznego dostarczania.
Cukrzyca typu 2 stanowi około 90% wszystkich przypadków cukrzycy i zwykle poprzedzona jest insulinoopornością. Do rozwinięcia się cukrzycy typu 2 prowadzą czynniki takie jak nadwaga, brak aktywności fizycznej i nieprawidłowa dieta.
Nieuregulowana cukrzyca może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym uszkodzenia nerek (nefropatie), chorób sercowo-naczyniowych, uszkodzeń nerwów (neuropatie), problemów ze wzrokiem (retinopatie) oraz problemów z gojeniem ran. Odpowiednia dietoterapia w cukrzycy jest elementem kluczowym dla uregulowania gospodarki węglowodanowej.